Μεταίχμιο Μια προσευχή για τα παλιά ασήμια (Δεύτερο μέρος της τριλογίας «Τα παλιά ασήμια»)

Καισάρεια, Σινασός, Σμύρνη και Πόντος, στα πέτρινα χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής και της ανταλλαγής των πληθυσμών: ο καμβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου με τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ.

Η οικογένεια της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου θα πληρώσει βαρύ φόρο αίματος και θα κληθεί να ξεπεράσει τραγικά αδιέξοδα λαμβάνοντας αποφάσεις ζωής και θανάτου. Ο φόνος θα είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει ένα κορίτσι σαν τη Σεβαστή, προκειμένου να σώσει τους αγαπημένους της, ενώ ο Έλμερ θα βάλει το καθήκον απέναντι στα ορφανά αρμενόπουλα πάνω από τον έρωτά του.

Ογδόντα χρόνια μετά η Έλσα κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώματα κουβαλώντας μαζί της το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής και συναντά τον Άλεξ που αναζητά τα χνάρια του καθηγητή Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ. Αυτοί οι δυο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι θα ανταμώσουν κάτω από το βλέμμα της Χαμογελαστής Παναγιάς στη Μονή των Παλιών Ασημιών.

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας για τις αλησμόνητες πατρίδες και τους αλησμόνητους έρωτες που σκάλισε ο αέρας στους βράχους της Καππαδοκίας υπό το βλέμμα της Χαμογελαστής Παναγιάς στο μοναστήρι των Παλιών Ασημιών.

Πατρίδαμ’ αγαπημένη, βουνά και ποτάμια μου, ψυχές των γονιών και των παππούδωνμ’, πώς να σας λατρέψω σε ξένα χώματα; Πού να προσκυνήσω τη σκιά σας, σε ποιον αγέρα να ψιθυρίσω το όνομά σας και να το ξέρει; Ποιο σπίτι θα βρω που θα κουβαλάει το χρώμα της φωνής σας, το φέγγος των ματιών σας, το άγγιγμα των δουλευτάρικων χεριών σας!